www.mojamuzyka9598.fora.pl

Janusz 'Royal' Ochmann

NavKatze – Never mind the distortion

Nobody home (Ultramarine Mix)
Ziggy (Aphex Twin Mix)
Never not (Black Dog Mix)
Crazy dream (Retro 313 Future Memory Mix)
Change (Aphex Twin Mix)
More than a feeling (Black Dog Mix)
Wild horse (Global Mix Communication)

japońska pop-tronika z domieszką idm'u i ambientu
duet Miwako Yamaguchi i Naoko Iimura zaprasza was tym albumem do świata neo-elektroniki w którym poczujecie się jak w matrix'ie

Cassis Manon

VA: Routine

01 - Plaid - Booc
02 - Prefuse73 - Nuno
03 - Plaid - Fly Wings
04 - Autechre - Konlied MX
05 - Jamie Lidell - The Entroscooper
06 - Two Lone Swordsmen - Brootle
07 - Squarepusher - Square Rave
08 - Mira Calix - Sparrow
09 - Chris Morris - Porn
10 - Autechre - Cipater
11 - Polygon Window - untitled
12 - Jamie Lidell - Daddy's Car
13 - Polygon Window - Quino-Phec
14 - Boards of Canada - In A Beautiful Place Out In The Country
15 - Nightmares On Wax - Les Nuits

Janusz 'Royal' Ochmann

Telefon Tel Aviv

Telefon Tel Aviv - założony w 1999 amerykański duet grający muzykę elektroniczną, pochodzący z Nowego Orleanu, od 2001 działający w Chicago. Grupa nagrywała dla wytwórni fonograficznej Hefty Records.

Zespół stanowi Joshua Eustis (Black Light Burns) i Charles Cooper (zm. 2009), choć od 2002 duet współpracuje z innymi artystami (m.in. Lindsay Anderson, Alfredo Nogueira, Damon Aaron, Brett Calzada, Kevin Duneman, Turk Dietrich i in.), zapraszanymi gościnnie do kolejnych sesji nagraniowych.

Grupa zajmuje się również remiksowaniem utworów innych artystów, takich jak m.in. Nine Inch Nails (utwór Where is Everybody?,zremiksowany wspólnie z Dannym Lohnerem, wydany na albumie Things Falling Apart z 2000) .

20 stycznia 2009 ukazała się ostatnia produkcja Telefon Tel Aviv "Immolate Yourself".

27 stycznia 2009 roku ciało założyciela grupy, Charlesa Coopera znaleziono w Chicago, najprawdopodobniej popełnił samobójstwo.

hugoberg

Apparat - Ash / Black veil

Ukrywający się pod tym pseudo Sascha Ring to jedna z absolutnie najgłośniejszych postaci dzisiejszej elektroniki.
Praktycznie z płyty na płytę przesuwa środek ciężkości swoich muzycznych zainteresowań. Czasami jest to elektro, to znów techno czy eksperymentalny idm. Jedno jest pewne - kilka lat aktywnej działalności pozwoliło mu wytworzyć kilka świetnych oryginalnych brzmień i rozpoznawalny styl, który urzeka nieprzewidywalnością i ciepłą melancholią.

Janusz 'Royal' Ochmann

IDM ... Zoom [V/A]

Mam tu pewną rewelacyjną świeżynkę ''IDM...Zoom'', na discogsie podpisali idm, być może ze względu na mocno akcentowany, prosty rytm, reszta już nie jest taka oczywista. Świetne brzmienia, niedopowiedziane melodyjki, coś czym Aphex nas już raczej nie zaszczyci w przyszłości.

Cassis Manon

Quiroga - Poladroid

1. Eec
2. Some inspires soul
3. Easy cat
4. Kidnap syndicate
5. Ultimo treno
6. Sognandounacosa
7. Lovogliomorto
8. Potts county
9. Tropical dementia
10. Mitch Allison
11. Holdownshift
12. Space trap

fajniutkie wkręty..

Luckylooser

Anklebiter - Queue

01 - Access To Arasaka - University
02 - Keef Baker - Frigid
03 - Jatun - Absolution is a plushtoy
04 - Anklebiter - By design
05 - Subtractivelad - Frigid
06 - Anklebiter - Ott
07 - Irulan - Accessible
08 - Boy Is Fiction - I will wait
09 - Dirk Geiger - I will wait
10 - Dryft - One three two
11 - Lights Out Asia - Nothing will happen tomorrow

piękne...kupuję to bez dwóch zdań ;)

hugoberg

Apparat
The devil's walk

"The devil's walk" to pierwszy album Saschy Ringa nagrany dla wytwórni Mute. Artysta odchodzi tu od swoich elektronicznych korzeni i zwraca się w stronę bardziej organicznego, instrumentalnego brzmienia.
Obecnie tworząc szerokie przestrzenie brzmieniowe i opierając je na melancholijnych, mollowych skalach Apparat zbliża się do skandynawskiej elektroniki, najświeższych projektów Jónsiego. Odrzuca już totalnie swoje klubowe fascynacje z początku kariery, skupiając się na odkrywaniu wielkiego potencjału ambientu i IDM.

Luckylooser

Kangding Ray - OR

Egzystencjalne rozterki to raczej margines zagadnień interpretowanych muzycznie przez przedstawicieli Raster-Noton, wytwórni wręcz skrajnie zorientowanej na badania nad niuansami cyfrowych technologii. Tymczasem Francuz, skrywający się pod pseudonimem Kangding Ray, uczynił motywem przewodnim swojego trzeciego albumu rozważania nad kondycją ludzkości, zakamuflowane słowem ''OR'' o podwójnym znaczeniu: symbolizującego bogactwo złota (z francuskiego) oraz alternatywy (z angielskiego) wobec pogoni za nim. Problem ten był i jest przyczyną bólu oraz troski wielu artystów, stąd wątpliwym jest, czy w tym temacie można jeszcze przekazać coś ciekawego. Davidowi Letellier się to nie udaje i niestety podobny zarzut można podnieść również wobec jego muzyki.

Janusz 'Royal' Ochmann

Alex Cortex – Kihon

Rok temu ten niemiecki producent ogłosił w mediach, że wycofuje się z tworzenia muzyki rozczarowany sytuacją w show-biznesie. Dzisiaj wiemy już, że słowa nie dotrzymał, bo właśnie ukazał się jego trzeci album ;)

Cassis Manon

Astrobotnia – Part 00

''Part 00'' w niczym nie ustępuje swoim poprzednikom (w roku 2002 wydał nakładem wytwórni Rephlex trzy albumy: Part 01, Part 03 i epkę Part 02, stając się tym samym jedną z wizytówek brzmienia kultowego labelu).
''Part 00'' to brakujący element układanki i synteza tego, co w Astrobotni najlepsze. Czas obszedł się z muzyką Fina łaskawie; gdyby nie świadomość okresu, w którym powstała, płyta z powodzeniem mogłaby uchodzić za materiał zrealizowany współcześnie. Trudno o lepszą ocenę muzyki elektronicznej, która starzeje się jak bodaj żadna inna.

Janusz 'Royal' Ochmann

Kyohei Akagawa - Fusen

na słoneczne dni Listopada :)

Luckylooser

Spooky - Found sound

Cassis Manon

David Morley - Stardancer EP

1. Stardancer
2. Buchla Baby
3. Tonus
4. Frozen

Odsłuch:
[link widoczny dla zalogowanych]

hugoberg

Clark - Iradelphic
Warp, 2012

"Iradelphic" to szósta płyta pochodzącego z Wielkiej Brytanii producenta Chrisa Clarka. Na płycie "Iradelphic" znany z głównie elektronicznych produkcji Chris Clark kontynuuje eksperymenty z formami akustycznymi zapoczątkowane na płycie "Totems flare".
To bodaj najbardziej przystępna i 'konserwatywna' płyta w dorobku Clarka, a przez to trudna w ocenie. Z jednej bowiem strony prezentuje wysoki poziom i daje dużo przyjemności swoim niezobowiązującym charakterem (te melodie są naprawdę zaraźliwe), z drugiej zaś aż prosi się, żeby Clark częściej wrzucał wyższy bieg, tak jak w mini-trylogii ''The pining'', gdzie najlepiej słychać co jest jego najmocniejszą stroną.[/img]